Love is Life..

Her açtığımda, öyle büyük büyük iddialı şeyler yazmak istiyorum hep. Arka fonda soft bir müzik, ruhumu dinlendiren... Hep hayalim filmlerdeki gibi, ben yaşarken, arkada hep bir şarkı olsun. O an ne hissediyorsam, ne düşünüyorsam... Her insan büyük insan aslında. Herkesin üstünde diğerleriyle kıyaslanamayacak kadar büyük yükler var. Ama nedense kendimizi hep bu hayatın baş kahramanı gibi görüyoruz. Çevremiz ne kadar kalabalık olursa olsun, hepimiz aslında sadece kendimizi yaşıyoruz. Ne kadar seversek sevelim, ne kadar aşık olursak olalım. O kadar güzel ki hayat ! Ne kadar uzakta olursa olsunlar, aile başta olmak üzere,

dostlar, sevgililer, hepsi bizim tadımıza daha bir tat katmak için yaratılmışlar sanki. Film kahramanıyız ya biz.. Acı çekmeyi bile seviyorum ben aslında. Aptal aptal şeylere gülüp, aptal aptal şeylere ağlamayı seviyorum. Çok seviyorum herşeyi ! Yalnız kalma gibi bir korkum da hiç olmadı benim. Çünkü yanımda beni hiç bir zaman yalnız bırakmayacak insanlar olduğunu biliyorum. Onlar hep orda olacaklar. Biriyle hiç konuşmasam bile, mesela o benim hep meleğim olacak biliyorum, birbirimizi görmesek bile her an kalbinde ben olduğumu biliyorum. Bir de gerçekten melek olan biri var. O da hep o çerçeveden bana bakıyor mesela, bazen eleştiriyor beni bazen gurur duyuyor benimle. Ne düşünürse düşünsün beni herşeyden çok sevdiğini çok iyi biliyorum, çooook uzakta da olsa, aslında hep beni izlediğini biliyorum. "Yanındakilerin kıymetini bil, seni sevenleri çok sev, insanları sev..". Böyle yetiştirildim ben. O yüzden belki, zaman bana hiç yetmez. Sevdiğim insanlara hiç doyamam. onları sevmeye doyamam. İtiraf ediyorum en çok bu yüzden ağlarım. Hatta belki haddinden fazla kıymet bilirim bazen. Hakedeni severim ama. Sevmeyen, sürekli şikayet eden insana tahammülüm yok. Belki burada biraz kendi başıma buyruk olmuşum. Bir kere sevmedim mi hiç sevmem, bazen sonradan sevmem. Çok fazla sevdiklerimi hep çok severim ama. Kalbim parça parçadır oyüzden, ve oyüzden çooook büyük bir kalbim var benim. Bazen yerinden fırlayacakmış gibi oluyor. Mutluluktan deliresim geliyor o an. Şarkılarım da hep arkada çalıyor, ruhumu büyütüyor. Müzik olmasa ne yapardık acaba ??

PS: One Republic- Secrets'a teşekkürler. :p

Duygusuz muyum, yoksa beceriksiz mi ?? :p --(Happiness is a warm gun !!)

Neyle başlanır ? Tabii ki aşkla.. ;) Olsa dert, olmasa bir dert. Burada da aynen olsa dert, olmasa dert. Kafamızı o kadar yormuşuz ki aşk aşk diye, yorulmuşuz şimdi, herşeyden bıkmış herşeyden sıkılmışız. Kimseye güvenemez olmuşuz. Tahammül kalmamış hiçbirimizde. Tükenmişiz. Erkek gününü gün etme derdinde, kız desen kendini kapatmış karşı cinse, arasına koskoca bir duvar örmüş. Herşeyden korkar olmuş.. Hayatına birkaç gerizekalı girdi diye böyle düşünmek biraz saçma aslında. Tamam hepimiz korkuyoruz, ben de korkuyorum, ama mutlu olacağım insanın oralarda bir yerlerde beni aradığını biliyorum :) Belki şuan bunu okuyor, belki de (büyük ihtimal) hiçbir alakamız yok başka insanlarla bambaşka bir yerde.. Kimbilir ?? Olamaz mı, olabilir :p Sadece şunu yapmıyorum, eski küçük salak kız gibi kendimi her iki çift güzel söz söyleyene kaptırmıyorum. Artık akıllıyım yani. Herkes kendi istediğini yapmakta özgür. Biri seninle oyun mu oynamak istedi, bırakırım oynasın kendi çapında. Çapkın mı, bırakırım baksın ona buna.. Her seçim bir vazgeçiştir sonuçta ;) Benim, ve benim kafadaki kimsenin artık saçma sapan şeylerle uğraşacak hali olduğuna inanmıyorum. Kimse çocuk değil. Aşkla başladım bir anda buralara geldim. Ne kadar duygusuz oldu :) Şu aralar kendim duygusuz olduğum için olabilir tabii :) Ama hala gayet salak bir filmle hüngür hüngür ağlayabiliyorum. Demek ki hala birşeyler var :p

Hello, again :)

Dünyanın en tatlı hocasını tanıdım ben, adı Richard Peres. Eşine zor rastlanır biri, size derslerden çok "hayat"ı öğreten, sonuna kadar her konuda size destek olan, iyilik meleği, şeker mi şeker bir insan !! Onun sayesinde açtım bu blog'u. Dersimiz vardı, belli konular üstüne tamamen free makaleler yazdık, okudunuz mu aşağıdakileri okumadınız mı bilmiyorum ama.. (onlar da baya eğlenceli aslında okuyun;) Buradan uzun zaman sonra aynen devam etmek istiyorum. Geç bile kaldım bence. Yazmayı seviyorum. Biraz özel hayattan çekiniyorum, ayar yok çünkü bende pek, buradan bir pot kırarım falan aman :p ama yok sanmıyorum da aslında, neyse :) Size bazı şeyler saçma gelir, salak gelir, valla aslında pek de umrumda değil ama belki de okurken cidden keyif alırsınız bilmem ki.. C u ;)