Her açtığımda, öyle büyük büyük iddialı şeyler yazmak istiyorum hep. Arka fonda soft bir müzik, ruhumu dinlendiren... Hep hayalim filmlerdeki gibi, ben yaşarken, arkada hep bir şarkı olsun. O an ne hissediyorsam, ne düşünüyorsam... Her insan büyük insan aslında. Herkesin üstünde diğerleriyle kıyaslanamayacak kadar büyük yükler var. Ama nedense kendimizi hep bu hayatın baş kahramanı gibi görüyoruz. Çevremiz ne kadar kalabalık olursa olsun, hepimiz aslında sadece kendimizi yaşıyoruz. Ne kadar seversek sevelim, ne kadar aşık olursak olalım. O kadar güzel ki hayat ! Ne kadar uzakta olursa olsunlar, aile başta olmak üzere,
dostlar, sevgililer, hepsi bizim tadımıza daha bir tat katmak için yaratılmışlar sanki. Film kahramanıyız ya biz.. Acı çekmeyi bile seviyorum ben aslında. Aptal aptal şeylere gülüp, aptal aptal şeylere ağlamayı seviyorum. Çok seviyorum herşeyi ! Yalnız kalma gibi bir korkum da hiç olmadı benim. Çünkü yanımda beni hiç bir zaman yalnız bırakmayacak insanlar olduğunu biliyorum. Onlar hep orda olacaklar. Biriyle hiç konuşmasam bile, mesela o benim hep meleğim olacak biliyorum, birbirimizi görmesek bile her an kalbinde ben olduğumu biliyorum. Bir de gerçekten melek olan biri var. O da hep o çerçeveden bana bakıyor mesela, bazen eleştiriyor beni bazen gurur duyuyor benimle. Ne düşünürse düşünsün beni herşeyden çok sevdiğini çok iyi biliyorum, çooook uzakta da olsa, aslında hep beni izlediğini biliyorum. "Yanındakilerin kıymetini bil, seni sevenleri çok sev, insanları sev..". Böyle yetiştirildim ben. O yüzden belki, zaman bana hiç yetmez. Sevdiğim insanlara hiç doyamam. onları sevmeye doyamam. İtiraf ediyorum en çok bu yüzden ağlarım. Hatta belki haddinden fazla kıymet bilirim bazen. Hakedeni severim ama. Sevmeyen, sürekli şikayet eden insana tahammülüm yok. Belki burada biraz kendi başıma buyruk olmuşum. Bir kere sevmedim mi hiç sevmem, bazen sonradan sevmem. Çok fazla sevdiklerimi hep çok severim ama. Kalbim parça parçadır oyüzden, ve oyüzden çooook büyük bir kalbim var benim. Bazen yerinden fırlayacakmış gibi oluyor. Mutluluktan deliresim geliyor o an. Şarkılarım da hep arkada çalıyor, ruhumu büyütüyor. Müzik olmasa ne yapardık acaba ??
PS: One Republic- Secrets'a teşekkürler. :p
Sanki ben yazmisim gibi hissettim, farkli hayatlarda ayni seyleri soyluyoruz ayni seylere seviniyoruuz, hilolum benim yaa, ama coooook seviyorum seniiiii.. Keske daha cok gorusebilsek yaa.. Her zamanki gibi burnumda tutuyosun maymun kafa
YanıtlaSilMesafeler önemli diil ki, sen ordasın, ama aslında hep burdasn ;)
YanıtlaSil